Kwota wolna od potrąceń uczestnika PPK

Jak ustalić kwotę wolną od potrąceń uczestnika Pracowników Planów Kapitałowych

Artykuł pochodzi z najnowszego wydania: e-Pracownicze Plany Kapitałowe:

Podstawa prawna:

Art. 87 par. 1 ustawy Kodeks pracy:
Z wynagrodzenia za pracę:
po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania
podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
1)
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych
2)
sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne
3)
zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi
4)
kary pieniężne przewidziane w art. 108.

Art. 87¹. par. 1 K.p.
Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:

1)
minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne

2)
75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi

3)
90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108.

Bycie uczestnikiem PPK (Pracownicze Plany Kapitałowe) skutkuje również obniżeniem kwoty wolnej od potrąceń z wynagrodzenia za pracę. Podlega ona pomniejszeniu o wpłaty dokonywane z tego tytułu. Ze względu na różne warianty wpłat do PPK, ustalenie jej wysokości wymaga indywidualnego podejścia do każdego pracownika-uczestnika PPK. Wolna od potrąceń jest wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniach składkowo-podatkowych oraz wpłat dokonywanych do PPK, jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania (art. 87¹ § 1 K.p.). W celu obliczenia kwoty wolnej od potrąceń zastosować należy indywidualne parametry składkowo-podatkowe m.in. koszty uzyskania przychodów w wysokości przysługującej danemu pracownikowi (podstawowe lub podwyższone). Przy ustalaniu kwoty wolnej od potrąceń dla pracownika, który jest uczestnikiem PPK, należy minimalne wynagrodzenie za pracę, po odliczeniach składkowo-podatkowych, pomniejszyć o kwotę wpłaty do PPK ustalonej w wysokości właściwej dla danego pracownika. 

Stanowisko w tej sprawie zajął:

„(…)
Kwotę wolną od potrąceń należy ustalać w oparciu o art. 87¹ Kodeksu pracy. Przepis ten stanowi, iż od wartości minimalnego wynagrodzenia odlicza się wpłaty dokonywane do pracowniczego planu kapitałowego. Należy przyjąć, że kwotę wolną od potrąceń ustala się po odliczeniu wpłat do PPK finansowanych przez pracownika zarówno w części obowiązkowej, jak i dobrowolnej. Obliczając kwotę wolną od potrąceń pracodawca powinien uwzględnić faktycznie dokonaną wpłatę do PPK w każdym miesiącu.”.

Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK:
co do zasady, wynosi 2% wynagrodzenia, przy czym może on zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia (art. 27 ust. 1-3 ustawy o PPK).

Pracodawca finansuje wpłatę podstawową:
w wysokości 1,5% wynagrodzenia oraz może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2,5% wynagrodzenia (art. 26 ust. 1-2 ustawy o PPK).

Wpłata pracodawcy traktowana jest jako za przychód ze stosunku pracy pracownika-uczestnika PPK, podlegający opodatkowaniu. Z powołanego powyżej stanowiska PFR nie wynika jednoznacznie, czy chodzi o wpłaty do PPK ustalone w faktycznych stawkach procentowych od minimalnej płacy, czy też od rzeczywistego wynagrodzenia pracownika-uczestnika. Podstawą do ustalenia wysokości wpłat do PPK dla obliczenia kwoty wolnej należy przyjąć minimalne wynagrodzenie za pracę.

Stanowisko w tej sprawie zajęło również:

„ (…)
kwotę wolną od potrąceń należy ustalać w oparciu o art.  87 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem od wartości minimalnego wynagrodzenia   ustalanego na podstawie odrębnych przepisów odlicza się składki na ubezpieczenia społeczne, zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłaty dokonywane do pracowniczego planu kapitałowego, jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania.
Powyższe oznacza, iż również podatek od wpłaty do PPK finansowanej przez pracodawcę jako należność publicznoprawną, której źródłem jest przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odliczyć od wartości wynagrodzenia minimalnego (…)”.

Przykład
Pracownik (w wieku 28 lat) wynagradzany jest stałą stawką miesięcznego wynagrodzenia w wysokości: 3 100 zł (pełny wymiar czasu pracy) posiada zajęcie komornicze na poczet świadczeń niealimentacyjnych. Osoba ta jest uczestnikiem PPK a odprowadzane wpłaty z tego tytułu kształtują się na poziomie podstawowym: 2% (pracownik) 1,5% (pracodawca).
Pracownikowi przysługują podstawowe koszty uzyskania przychodów oraz złożył pracodawcy oświadczenie PIT-2.

Ustalenie kwoty wolnej od potraceń:

Autor:
Jeżek Przemysław