Szkolenia Kadry i Pace | HR Kadry i Płace

logo hr 1.png
Doradztwo Szkolenia Placowe 4

Podstawa do chorobowego a nowe zwolnienia od pracy

Nowe zwolnienia od pracy po nowelizacji ustawy Kodeks pracy a podstawa wymiaru świadczeń chorobowych

ARTYKUŁ NIEAKTUALNY – zmiana stanowiska ZUS

Nowe dwa uprawnienia pracownicze wynikające z nowelizacji przepisów Kodeksu pracy
Ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 4.4.2023 r. poz. 641).
Data obowiązywania od 26 kwietnia 2023 r.

Urlop opiekuńczy:

https://www.hrkadryiplace.pl/urlop-opiekunczy-po-nowelizacji-kodeksu-pracy-hrkadryiplace-jezek-przemyslaw/

Przykład
Pracownik zatrudniony w systemie równoważnym w lipcu 2023 r. do przepracowania miał 168 h zgodnie z rozkładem czasu pracy i wymiarem dla tego miesiąca. W miesiącu tym nie wykonywał pracy przez 3 dni robocze z powodu korzystania z urlopu opiekuńczego. W dniach korzystania ze zwolnienia miał do przepracowania 3 dni x 12 h. Pracownik wynagradzany jest stałą stawką miesięcznego wynagrodzenia w wysokości 3 600 zł (minimalne wynagrodzenie za pracę). W związku z wykorzystaniem niepłatnego zwolnienia należy miesięczne wynagrodzenie odpowiednio pomniejszyć.

Wynagrodzenie zasadnicze
3 600 zł : 168 h = 21,43 zł

21,43 zł x 36 h (3 dni x 12 h) = 771,48 zł
(3 600 zł – 771,48 zł) = 2 828,52 zł

Zapamiętaj:
W związku z wykorzystaniem niepłatnego zwolnienia i pomniejszeniem z tego tytułu wynagrodzenia, pracownikowi nie przysługuje wyrównanie do minimalnego wynagrodzenia. W art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę wskazano przypadki w których należy wyrównania dokonać. Nie należy do nich urlop opiekuńczy.

Zwolnienie tytułem działania siły wyższej:
https://www.hrkadryiplace.pl/zwolnienie-od-pracy-z-powodu-dzialania-sily-wyzszej-wynagrodzenie-nieobecnosc-praca-zmiany-kodekspracy-hrkadryiplace-jezek-przemyslaw/

Podstawa do chorobowego
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, stanowiące podstawę wymiaru świadczenia chorobowego, ustala się poprzez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem z okresu, z którego ustalana jest podstawa, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte. W sytuacji, gdy pracownik w przyjmowanym okresie, nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy:
1)
wyłączyć wynagrodzenie za miesiące:
w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go wymiaru czasu pracy

2)
przyjąć kwotę wynagrodzenia po uzupełnieniu:
z miesięcy, w których ubezpieczony będący pracownikiem przepracował co najmniej połowę obowiązującego go wymiaru czasu pracy (art. 38 ust. 1-2 ustawy zasiłkowej).

Na równi z dniami, w których pracownik świadczył pracę, traktuje się dni urlopu wypoczynkowego i inne dni nieobecności w pracy, za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia (ust. 279 komentarza).
Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi:
wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę
lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości

wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby
gdyby przepracował pełny miesiąc kalendarzowy, jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie zmienne.

Wynagrodzenie miesięczne zmienne, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował cały miesiąc, ustala się:

  • poprzez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni, w których zostało ono osiągnięte i pomnożenie przez liczbę dni, które pracownik był obowiązany przepracować w danym miesiącu, jeżeli przepracował choćby jeden dzień
  • przyjmując kwotę zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości wypłaconej za ten miesiąc pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku w zakładzie pracy, w którym przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli pracownik nie osiągnął w danym miesiącu żadnego wynagrodzenia.

Ważne:
Wynagrodzenie określone w stawce godzinowej traktuje się tak jak wynagrodzenie stałe. Zmienne składniki wynagrodzenia uzupełnia się do pełnego miesiąca tylko wtedy gdy z postanowień przepisów płacowych wynika, że składnik ten jest pomniejszany proporcjonalnie za każdy dzień nieobecności pracownika w pracy.

Kilkugodzinna nieobecność w pracy a podstawa wymiaru
Zdarza się, że pracownicy wnioskują o udzielenie im kilkugodzinnej przerwy w pracy na tzw. wyjście prywatne. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, ale tylko wówczas, gdy pozwalają na to przepisy prawa pracy m.in. Kodeksu pracy lub rozporządzenia o zwolnieniach od pracy. Pracownik, który wnioskował o wyjście w celach prywatnych w godzinach pracy i nie odpracował takiego zwolnienia, musi liczyć się z tym, że jego pensja zostanie pomniejszona. Określone w art. 37 ust. 2 ustawy zasiłkowej zasady uzupełniania wynagrodzenia wliczanego do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych stanowią, że przy ustalaniu podstawy wymiaru przewiduje się uzupełnianie wyłącznie wynagrodzenia miesięcznego. Nie podlega takiemu uzupełnieniu wynagrodzenie „dzienne”. W związku z tym kilkugodzinna nieobecność w pracy w danym miesiącu powoduje, że wynagrodzenie za taki miesiąc uwzględnia się w podstawie wymiaru świadczenia w kwocie faktycznie uzyskanej, tj. bez uzupełnienia.
Kilkugodzinna nieobecność w pracy wynikająca np. z wyjścia prywatnego, nieodpracowana i powodująca, że wynagrodzenie za taki miesiąc jest obniżone jest równoznaczna z koniecznością uwzględnienia wynagrodzenia za ten miesiąc w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych w kwocie faktycznie wypłacone, tzn. bez uzupełniania.
W sytuacji gdy pracownik korzystać będzie ze zwolnienia z tytułu działania siły wyższej w wymiarze godzinowym (zwolni się po 5 h pracy) wynagrodzenie dzienne nie będzie podlegać uzupełnieniu. Do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych należy przyjąć wynagrodzenie, które pracownik faktycznie otrzymał i od którego rozliczono składki na ubezpieczenia społeczne.

W sytuacji gdy pracownik korzystać będzie ze zwolnienia w wymiarze 2 lub 1 dnia (siła wyższa) lub do 5 dni (urlop opiekuńczy) i przepracował w miesiącu co najmniej połowę obowiązującego go wymiaru czasu pracy, do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych należałoby przyjąć wynagrodzenie, po odpowiednim uzupełnieniu.

AKTUALIZACJA
Na stronie
https://www.zus.pl/-/zmiany-w-zasi%C5%82kach-od-26-kwietnia-2023-roku?redirect=%2Fbaza-wiedzy%2Fbiezace-wyjasnienia-komorek-merytorycznych%2Fswiadczenia
ZUS zajął odmienne stanowisko odnośnie zwolnienia tytułem działania siły wyższej nie podając przy tym konkretnej podstawy prawnej

W jaki sposób powinna być ustalona podstawa wymiaru zasiłku chorobowego w przypadku skorzystania przez pracownika z urlopu opiekuńczego na podstawie art. 1731p. albo ze zwolnienia od pracy w wymiarze 2 dni albo 16 godzin z powodu działania siły wyższej na podstawie art. 1481k.p.?

zus informacja removebg preview

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. W przypadku pracownika, który korzystał z urlopu opiekuńczego (nieobecność usprawiedliwiona) na podstawie art. 1731k.p., podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowić będzie wynagrodzenie po uzupełnieniu na zasadach określonych w art. 38 ust. 2 i 3 w związku z art. 37 ust. 2 ustawy zasiłkowej.
W przypadku pracownika, który korzystał ze zwolnienia od pracy w wymiarze 2 dni albo 16 godzin z powodu działania siły wyższej na podstawie art. 1481 k.p., podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowić będzie wynagrodzenie w kwocie faktycznie wypłaconej.

Jeżek Przemysław
Oferta szkoleń
https://www.hrkadryiplace.pl/szkolenia-kadrowo-placowe/