Rozwiązanie umowy w trakcie okresu rozliczeniowego

Wyższa kwota wynagrodzenia przy ustaniu stosunku pracy w trakcie okresu rozliczeniowego

Powinnością pracodawcy jest ustalenie wymiaru czasu pracy tj. liczby godzin, którą pracownik ma do przepracowania w danym okresie rozliczeniowym, ustalaną na bazie przepisów art.  130 K.p. W trakcie trwającego okresu rozliczeniowego może dojść do nawiązania stosunku pracy (zatrudnienie nowego pracownika) lub ustania stosunku pracy przed upływem danego okresu rozliczeniowego (rozwiązanie bądź wygaśnięcie umowy o pracę) co może skutkować naruszeniem obowiązujących norm czasu pracy.

Ustanie stosunku pracy w trakcie okresu rozliczeniowego

Przy ustaniu zatrudnienia w trakcie okresu rozliczeniowego pierwszym krokiem w rozliczeniu czasu pracy powinno być ustalenie wymiaru czasu pracy przypadającego do przepracowania w części okresu rozliczeniowego, w której pracownik był na etacie. Jeżeli od początku okresu rozliczeniowego do dnia zakończenia zatrudnienia pracownik wykonywał pracę w wymiarze przekraczającym normy określone w art. 129 K.p. pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, prawo do dodatku, o którym mowa w art. 151¹ § 1 K.p. czyli jak za godziny nadliczbowe (art. 151⁶ K.p.).

Ważne:
Tak jak w przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy, powołany art. odnosi się do wypłaty dodatku do wynagrodzenia wynikających z art. 151¹ § 1 Kodeksu pracy pomijając tym samym § 2 tego art., który odnosi się do wypłaty dodatku w wysokości 100% wynagrodzenia za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Przyjmując jednak praktykę stosowaną przez pracodawców jak i stanowisko PIP, ustalając przekroczenie norm czasu pracy w trakcie nawiązania bądź ustania stosunku pracy w danym okresie rozliczeniowym, przekroczenie to spowoduje w konsekwencji naruszenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy a co za tym idzie obowiązek wypłaty, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatku w wysokości 100%.

Stanowisko Państwowej Inspekcji Pracy:
„(…)
jeżeli okaże się, że pracownik w faktycznie skróconym okresie rozliczeniowym przepracował więcej przeciętnie godzin niż 40 tygodniowo, to odpowiednio do tego należy się mu dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych wynikający z art. 151¹ § 2 Kodeksu pracy (…) tj.: dodatek w wysokości 100%.

Przykład
Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w systemie równoważnym, objęty 3 miesięcznym okresem rozliczeniowym: (styczeń– marzec), złożył pracodawcy oświadczenie z prośbą o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron z dniem 11 lutego 2020 r. na co pracodawca wyraził zgodę.
Pracownik wynagradzany jest stałą stawką wynagrodzenia w wysokości: 3 000 zł. Wymiar czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego wyniósł: 504 h (168 h + 160 h + 176 h).

Zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy, godziny pracy zostały zaplanowane następująco:
styczeń 2020 r.:  180 h
luty 2020 r.:        170 h
marzec 2020 r.:  154 h
Ponieważ w trakcie danego okresu rozliczeniowego nastąpiło ustanie stosunku pracy, pracodawca zobowiązany jest do rozliczenia czasu pracy przypadającego od pierwszego dnia danego okresu rozliczeniowego do dnia ustania stosunku pracy.

W tej sytuacji należy:
ustalić wymiar czasu pracy od 01 stycznia do 11 lutego 2020 r. zgodnie z art. 130 K.p.:
(40 h x 6 tygodni) – (8 h x 2 święta)= 240 h – 16 h = 224 h
ustalić liczbę faktycznie przepracowanych godzin w tym okresie:
styczeń 2020 r.:  180 h
luty 2020 r.:          60 h
Łącznie:              240 h
240 h – 224 h = + 16 h

Za dodatkowo przepracowane 16 h należało wypłacić pracownikowi normalne wynagrodzenie + dodatek 100%:
3 000 zł : 160 h (wymiar czasu pracy w lutym 2020 r.) = 18,75 zł
18,75 zł x 16 h = 300 zł normalne wynagrodzenie
18,75 zł x 16 h = 300 zł dodatek 100%
Łącznie: 600 zł.

Ponieważ ustanie zatrudnienia nastąpiło z dniem 11 lutego 2020 r. należało pracownikowi pomniejszyć pełne miesięczne wynagrodzenie w następujący sposób:
wymiar czasu pracy dla miesiąca lutego 2020 r.: (40 h x 4 pełne tygodnie) = 160 h
godziny nieprzepracowane od 12 do 29 lutego 2020 r.:
13 dni x 8 h = 104 h
3 000 zł : 160 h = 18,75 zł
18,75 zł x 104 h = 1 950 zł
3 000 zł – 1 950 zł = 1 050 zł.

Więcej informacji w najnowszym wydaniu Kompendium Rozliczania Wynagrodzeń i Zasiłków w 2020 r.
(do końca roku 2020 r. - aktualizacja Gratis):