Wynagrodzenie wypłacone do momentu sporządzenia listy płac warunkiem uwzględnienia w podstawie
Ustalanie podstawy wymiaru świadczeń chorobowych przysługujących pracownikowi regulują przepisy art. 36 – 47 ustawy zasiłkowej (ustawa z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zwana dalej ustawą zasiłkową) oraz dodatkowych wyjaśnień udzielił ZUS w wydanym Komentarzu do ustawy zasiłkowej (pkt 275 – 325).
Podstawę wymiaru świadczeń chorobowych stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Premie i inne składniki wynagrodzenia, podlegające uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych
w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru (pkt 299 komentarza do ustawy).
Przykład
Pracownik zatrudniony od 2012 r. stał się niezdolny do pracy w lutym 2024 r. Wynagrodzenie wypłacane jest 7 dnia następnego miesiąca kalendarzowego.
Do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres od lutego 2023 r. do stycznia 2024 r.:
za luty 2023 r.:
wypłacone 7 marca 2023 r.
za marzec 2023 r.:
wypłacone 7 kwietnia 2023 r.
za kwiecień 2023 r.:
wypłacone 5 maja 2023 r. itd.
Zapamiętaj
Jeżeli składnik wynagrodzenia, uwzględniany w podstawie wymiaru zasiłku przysługuje lecz nie został wypłacony do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków chorobowych, do podstawy wymiaru przyjmuje się ten składnik w wysokości wypłaconej za poprzedni okres. Jeżeli do podstawy wymiaru zasiłku przyjęty został składnik wynagrodzenia w wysokości wypłaconej za poprzedni okres, a następnie pracodawca podjął decyzję, że ten składnik wynagrodzenia nie przysługuje pracownikom, podstawę wymiaru zasiłku przelicza się, wyłączając z niej ten składnik wynagrodzenia za okres zasiłku przysługującego od daty, od której podjęto decyzję o braku jego wypłaty.
Po wypłacie tego składnika wynagrodzenia podstawy wymiaru świadczeń chorobowych nie ustala się na nowo (pkt. 310 i 311 komentarza do ustawy zasiłkowej).
Przykład
Pracownik otrzymuje nagrody uznaniowe kwartalne, wypłacane w drugim miesiącu po zakończeniu danego kwartału (nie przysługują one za okresy absencji chorobowej, podlegają więc wliczeniu do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych).
Pracownik zatrudniony od 1 października 2023 r. chorował 8 dni w kwietniu 2024 r.
Premia za IV kwartał 2023 r.:
po pomniejszeniu o potrącone składki (13,71%) wyniosła 2 854,65 zł i została wypłacona 20 lutego 2024 r.
Premia za I kwartał 2024 r.:
zostanie wypłacona 22 maja 2024 r.
Pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości 4 650 zł.
Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie:
[(4 650 zł – 637,52 zł) x 6 miesięcy] : 6 miesięcy = 4 012,48 zł.
Premia kwartalna:
(2 854,65 zł x 2) : 6 = 951,55 zł.
Pracownik otrzyma wynagrodzenie chorobowe w wysokości:
[(4 012,48 zł + 951,55 zł) : 30 dni] = 165,47 zł
165,47 zł x 80% = 132,38 zł
132,38 zł x 8 dni = 1 059,04 zł.
