Zmiana wysokości wynagrodzenia w trakcie pobierania świadczenia chorobowego
Pracownikowi, którego wysokość wynagrodzenia określono w stawce miesięcznej w stałej wysokości, należy jego wysokość odpowiednio pomniejszyć w przypadku nieprzepracowania pełnego miesiąca kalendarzowego np. w sytuacji wystąpienia niezdolności do pracy lub usprawiedliwionej nieobecności niepłatnej (związanej m.in. z wezwaniem pracownika do sądu jako świadka).
Zasady pomniejszania wynagrodzenia reguluje:
§ 11 i 12
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 927 z dnia 11.05.2017 r.). Przepisy wprowadzają dwie metody pomniejszania miesięcznego wynagrodzenia. Wybór odpowiedniej metody uzależniony jest od przyczyn nieprzepracowania pełnego miesiąca.
W myśl § 11 rozporządzenia:
W celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy, miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.
Powyższą metodę stosuje się odpowiednio w przypadku nieobecności pracownika w pracy, w okresie której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
W myśl § 12 ww. rozporządzenia:
W celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik w tym miesiącu był nieobecny w pracy z innych przyczyn niż niezdolność do pracy spowodowana chorobą, i za czas tej nieobecności nie zachowuje prawa do wynagrodzenia – miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu i otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z tych przyczyn. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.
Powyższą metodę stosuje się także w przypadku obliczania wynagrodzenia pracownika, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, gdy okres pozostawania pracownika w stosunku pracy nie obejmuje pełnego miesiąca.
W sytuacji gdy w danym miesiącu kalendarzowym nastąpiła zmiana wysokości wynagrodzenia za pracę i jednocześnie pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim za które przysługuje mu świadczenie chorobowe pracodawca powinien:
- ustalić wysokość wynagrodzenia za pełny miesiąc kalendarzowy, następnie
- pomniejszyć ustalone wynagrodzenie o dni orzeczonej niezdolności do pracy ustalając wysokość wynagrodzenia o które pomniejszy to wynagrodzenie przyjmując jego wysokość przed i po zmianie wynagrodzenia.
Przykład
Pracownik (w wieku 35 lat) w okresie od 8 do 14 marca 2021 r. (7 dni) chorował, a ponadto w dniu 26 marca przez 3 h był nieobecny w pracy z powodu wezwania do stawiennictwa przed organem uprawnionym, za co nie zachował prawa do wynagrodzenia. Pracownik zatrudniony jest w pełnym wymiarze czasu pracy i wykonuje pracę od poniedziałku do piątku po 8h. Wysokość wynagrodzenia ustalono w wysokości: 2 900 zł.
Z dniem 12 marca 2021 r. podwyższono pracownikowi wynagrodzenie do kwoty: 3 400 zł.
Wysokość wynagrodzenia pracownika w miesiącu marcu 2021 r. wyniosła:
Ustalenie wynagrodzenia za pełny miesiąc kalendarzowy z uwzględnieniem podwyżki:
2 900 zł : 184 h = 15,76 zł
15,76 zł x 72 h (godziny przepracowane od 01 do 11 marca) = 1 134,72 zł
3 400 zł : 184 h = 18,48 zł
18,48 zł x 112 h (godziny przepracowane od 12 do 31 marca) = 2 069,76 zł
łącznie: 3 204,48 zł (1 134,72 zł + 2 069,76 zł).
Ustalenie wysokości wynagrodzenia za dni niezdolności do pracy o które należy pomniejszyć pełne miesięczne wynagrodzenie:
2 900 zł : 30 dni = 96,67 zł
96,67 zł x 3 dni
niezdolności do pracy przed podwyżką wynagrodzenia = 290,01 zł
3 400 zł : 30 dni = 113,33 zł
113,33 zł x 4 dni
niezdolności do pracy po podwyżce wynagrodzenia = 453,32 zł.
Ustalenie wysokości wynagrodzenia za godziny nieobecności w pracy w związku z obowiązkowym stawiennictwem przed sądem o które należy pomniejszyć pełne miesięczne wynagrodzenie:
3 400 zł : 184 h = 18,48 zł
18,48 zł x 3h = 55,44 zł.
Pracownik za miesiąc marzec 2021 r. uzyskał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości:
(3 204,48 zł – 290,01 zł – 453,32 zł – 55,44 zł) = 2 405,71 zł
a ponadto świadczenie chorobowe za 7 dni orzeczonej niezdolności do pracy.
Artykuł pochodzi z najnowszego wydania:
Przy zakupie e-publikacji:
Darmowa aktualizacja na cały 2021 r.