Okres zasiłkowy „182 i 270 dni” po przerwie krótszej niż 60 dni
Stan prawny obowiązujący do 31 grudnia 2021 r.:
Art. 9 ustawy zasiłkowej
1.
Do okresu, o którym mowa w art. 8 (182 lub 270 dni) zwanego dalej „okresem zasiłkowym”, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2.
2.
Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.
3.
Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1.: okres wyczekiwania na prawo do świadczeń chorobowych.
Przerwa w niezdolności do pracy (choćby jednodniowa), po której pracownik stanie się niezdolny do pracy z powodu innej choroby, pozwala na wypłatę zasiłku chorobowego w nowym okresie zasiłkowym. Gdy niezdolność do pracy zostaną spowodowane tą samą chorobą, nowy okres zasiłkowy może zostać otwarty, gdy przerwa między nimi wyniesie co najmniej 61 dni.
Przykład
Pracownik w wieku 33 lat przebywał na zwolnieniu lekarskim od 2 lutego do 25 czerwca 2021 r. (144 dni).
Za ten okres otrzymał:
- wynagrodzenie chorobowe (od 2 lutego do 6 marca 2021 r.), a następnie
- zasiłek chorobowy (od 7 marca do 25 czerwca 2021 r.).
Po przepracowaniu kilku dni pracownik ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu innej choroby i otrzymał zwolnienie lekarskie na okres od 5 lipca do 31 sierpnia 2021 r. (58 dni). Pomimo przerwy w niezdolności trwającej 9 dni, nabył prawo do zasiłku chorobowego w nowym 182 dniowym okresie zasiłkowym.
Po zmianach od dnia 1 stycznia 2022 r.:
W art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresów niezdolności do pracy przypadających przed przerwą nie dłuższą niż 60 dni, jeżeli po przerwie niezdolność do pracy wystąpiła w trakcie ciąży.
Komentarz:
Do okresu zasiłkowego będą wliczane wszystkie okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczy 60 dni, bez względu na to, czy niezdolność do pracy będzie spowodowana tą samą czy inną chorobą. Czyli nie będzie miało znaczenia, czy po przerwie trwającej do 60 dni pracownik stanie się niezdolny do pracy z powodu tej samej, czy też innej choroby.
Artykuł w PDF
(na dole strony: POBIERZ ARTYKUŁ)
Artykuł pochodzi z najnowszej e-Publikacji
dostępna od 15 września 2021 r.
Chcesz być na bieżąco z najnowszymi informacjami?
Zapisz się do newslettera!