Podstawa do chorobowego przy urlopie wypoczynkowym

Uzupełnianie miesiąca kalendarzowego w przypadku korzystania z urlopu wypoczynkowego

Uzupełnianie wynagrodzenia wliczanego do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych reguluje art. 37 ust. 2 ustawy zasiłkowej.
Zgodnie z tym przepisem wynagrodzenie ustalone:
w stałej miesięcznej wysokości
uzupełnia się poprzez przyjęcie kwoty określonej w umowie o pracę, pomniejszonej o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika
wynagrodzenie zmienne
uzupełnia się dzieląc wynagrodzenie uzyskane za dni przepracowane (pomniejszone o finansowane przez pracownika składki na ubezpieczenia społeczne) przez liczbę tych dni i mnożąc przez liczbę dni obowiązujących do przepracowania w tym miesiącu.
Przy czym uzupełnieniu podlega wyłącznie wynagrodzenie, które uległo zmniejszeniu na skutek usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz pod warunkiem, że pracownik przepracował w tym miesiącu (wraz z dniami urlopu wypoczynkowego) co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy.

Gdyby więc w danym miesiącu pracownik był nieobecny w pracy jedynie z powodu korzystania z urlopu wypoczynkowego, to wynagrodzenie za taki miesiąc zostałoby wliczone do podstawy wymiaru w kwocie faktycznie uzyskanej (po pomniejszeniu o finansowane przez pracownika składki na ubezpieczenia społeczne).

W przypadku, gdy wynagrodzenie pracownika składa się zarówno ze składników stałych, jak i zmiennych, pomniejszanych proporcjonalnie do dni nieobecności w pracy, a uzupełnieniu podlega wynagrodzenie za miesiąc, w którym pracownik uzyskał także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy to całość wynagrodzenia traktuje się przy uzupełnianiu jako składniki zmienne (ust. 290 komentarza do ustawy zasiłkowej).

W sytuacji gdy pracownik otrzymuje zarówno wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, jak i zmienne składniki wynagrodzenia, które nie ulegają proporcjonalnemu zmniejszeniu za okresy nieobecności w pracy spowodowane chorobą do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych zmienne składniki przyjmuje się w kwocie faktycznie uzyskanej (bez uzupełniania). Uzupełnieniu podlega wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze.

Ważne:
Na zasadę uzupełniania wynagrodzenia, określonego w stałej miesięcznej wysokości, jeśli obok dni absencji chorobowej wystąpią dni urlopu wypoczynkowego, nie ma wpływu sposób ustalania wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego. Oznacza to, że wynagrodzenia za urlop, ze zmiennych składników, nie wlicza się do podstawy.Urlop wypoczynkowy traktowany jest na równi z dniami przepracowanymi w związku
z czym o te dni zostało uzupełnione wynagrodzenie zasadnicze.

Gdyby więc pracownik w danym miesiącu nie chorował i otrzymał wynagrodzenie za pracę oraz urlop wypoczynkowy, to nie ma podstawy do uzupełniania wynagrodzenia.
Do podstawy wymiaru należy wówczas faktycznie wliczyć uzyskaną kwotę wynagrodzenia wraz z wynagrodzeniem urlopowym obliczonym od zmiennych składników.

Przykład
Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy wynagradzany jest stałą stawką wynagrodzenia zasadniczego w wysokości: 3 000 zł.
Pracownik otrzymuje również wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych i dodatek za pracę w porze nocnej. Pracownik stał się niezdolny do pracy w miesiącu marcu 2020 r..
W miesiącu październiku 2019 r. jako jeden z miesięcy przyjmowanych do podstawy wymiaru pracownik:

• 5 dni chorował z prawem do wynagrodzenia chorobowego
• 4 dni przebywał na urlopie wypoczynkowym

Z obowiązujących do przepracowania w tym miesiącu 23 dni przepracował (wraz z urlopem wypoczynkowym) 17 dni, za które otrzymał:
wynagrodzenie za pracę wraz z urlopem wypoczynkowym:
3 000 zł : 30 dni = 100 zł
100 zł x 5 dni = 500 zł
3 000 zł – 500 zł = 2 500 zł
wynagrodzenie urlopowe ze zmiennych składników wynagrodzenia:
wyniosło: 38,56 zł
dodatek za pracę w porze nocnej:
wyniósł: 34,05 zł
wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych:
wyniosło: 125,85 zł
Wynagrodzenie za miesiąc październik 2019 r. należało uwzględnić w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego w wysokości:
stałe składniki wynagrodzenia:
[3 000 zł – (3 000 zł x 13,71%)] = 3 000 zł – 411,30 zł = 2 588,70 zł
zmienne składniki wynagrodzenia (z wyłączeniem zmiennych urlopowych):
34,05 zł + 125,85 zł = 159,90 zł
[159,90 zł – (159,90 zł x 13,71%)] = 159,90 zł – 21,92 zł = 137,98 zł
Łącznie: 2 726,68 zł (2 588,70 zł + 137,98 zł)
Gdyby pracownik w miesiącu październiku 2019 r. nie chorował, to w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego zostałaby uwzględniona kwota:
(3 000 zł + 38,56 zł + 34,05 zł + 125,85 zł) = 3 198,46 zł
[3 198,46 zł – (3 198,46 zł x 13,71%)] = 3 198,46 zł – 438,51 zł = 2 759,95 zł. 

Przykład
Pracownik otrzymuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 2 850 zł oraz zmienną premię miesięczną, zmniejszaną proporcjonalnie do dni niezdolności do pracy. W miesiącu lutym 2020 r. pracownik był przez 3 dni niezdolny do pracy z powodu choroby, za którą nabył prawo do wynagrodzenia chorobowego i przez 2 dni korzystał z urlopu wypoczynkowego.
Uzyskane przez niego wynagrodzenie (kwoty pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika) wyniosło:
za pracę oraz za urlop wypoczynkowy łącznie:
2 743,12 zł
premia:
453,12 zł
W miesiącu lutym 2020 r. obowiązuje 20 dni roboczych, natomiast pracownik przepracował 17 dni (wraz z dniami urlopu wypoczynkowego).
Uzupełnione wynagrodzenie za ten miesiąc wliczane do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego wyniosło:
2 743,12 zł + 453,12 zł = 3 196,24 zł
3 196,24 zł : 17 dni x 20 dni = 3 760,28 zł.

Artykuł w PDF
(na dole strony: POBIERZ ARTYKUŁ)

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi informacjami?
Zapisz się do newslettera!