Wynagrodzenie z tytułu działania siły wyższej "w wymiarze godzinowym" podlega uzupełnieniu do pełnego miesiąca
W artykule z 21 marca 2024 r. informowaliśmy o wątpliwościach wynikających ze stanowiska ZUS opublikowanego na www.zus.pl, dotyczących uzupełniania podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w sytuacji korzystania przez pracownika z siły wyższej w wymiarze godzinowym
estanowisko-zus-podstawa-wymiaru-swiadczen-chorobowych-z-zwolnienie-sila-wyzsza-wymiar-dni-wymiar-godzinowy-jezek-przemyslaw
Zgodnie z prezentowanym przez ZUS stanowiskiem dotyczącym uzupełniania podstawy wymiaru w sytuacji nieodpracowania wyjścia prywatnego w wymiarze godzinowym:
cyt.: „ponieważ postanowienia ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przewidują uzupełnienie wynagrodzenia o dni a nie o godziny usprawiedliwionej nieobecności w pracy, zatem do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego powinni Państwo przyjąć wynagrodzenie, które pracownik otrzymał za faktycznie wykonaną pracę, od którego jednocześnie odprowadzili Państwo składki na ubezpieczenia społeczne (…).
ZUS w przesłanej odpowiedzi z 5 kwietnia 2024 r. uznał, że niezależnie od tego czy siła wyższa wykorzystywana jest w wymiarze dni czy w wymiarze godzinowym, wynagrodzenie za ten miesiąc podlega uzupełnieniu do pełnego miesiąca na zasadach wynikających z ustawy zasiłkowej, zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 23 grudnia 2023 r.
Zgodnie z powyższym:
w sytuacji gdy pracownik nie odpracuje wyjścia prywatnego wykorzystanego w wymiarze godzinowym podstawa wymiaru nie podlega uzupełnieniu do pełnego miesiąca natomiast zwolnienie tytułem działania siły wyższej w wymiarze godzinowym powoduje uzupełnienie wynagrodzenia na zasadach przewidzianych w ustawie zasiłkowej.
Przykład
Pracownik nie wykonywał pracy w wymiarze 5 godzin z powodu korzystania ze zwolnienia tytułem działania siły wyższej oraz w 3 dniach roboczych chorował (24 h) z zachowaniem prawa do wynagrodzenia chorobowego. Oprócz płacy zasadniczej, przysługującej w stałej miesięcznej wysokości 4 500 zł, pracownik otrzymuje zmienną premię regulaminową za czas faktycznie przepracowany. Premia wliczana jest do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w kwocie faktycznie wypłaconej bez uzupełniania.
Wymiar czasu pracy wyniósł 168 h i poza płacą zasadniczą pracownik uzyskał:
premię regulaminową w wysokości:
450 zł
dodatek za pracę w porze nocnej:
74,50 zł
wynagrodzenie za nadgodziny (12 h):
530,36 zł.
Wynagrodzenie zasadnicze.
Pomniejszenie tytułem działania siły wyższej:
4 500 zł : 168 h = 26,79 zł
26,79 zł x 5 h = 133,95 zł
133,95 zł x 50% = 66,98 zł.
Pomniejszenie tytułem niezdolności do pracy:
4 500 zł : 30 dni = 150 zł
150 zł x 3 dni = 450 zł
4 500 zł – 66,98 zł – 450 zł = 3 983,02 zł.
Zmienne składniki wynagrodzenia za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc przysługujące za ten miesiąc należy zsumować 450 zł + 74,50 zł + 530,36 zł = 1 054,86 zł i podzielić przez liczbę godzin faktycznie przepracowanych przez pracownika w tym miesiącu i obliczyć wynagrodzenie za 5h zwolnienia od pracy:[1 054,86 zł : 151 h (168 h – 5 h – 24 h+ 12 h)] = 6,99 zł
6,99 zł x 5 h (liczba godzin zwolnienia) = 34,95 zł
34,95 zł x 50% = 17,48 zł.
Łącznie wynagrodzenie wyniosło:
5 055,36 zł (3 983,02 zł + 450 zł + 74,50 zł + 530,36 zł + 17,48 zł).
W podstawie wymiaru świadczeń chorobowych należy uwzględnić stałe składniki wynagrodzenia uzupełnione do wysokości z umowy o pracę 4 500 zł oraz zmienne składniki wynagrodzenia w kwocie faktycznie wypłaconej 1 054,86 zł (wynagrodzenie za nadgodziny, nocne i premie przyjmuje się w podstawie w kwocie faktycznie wypłaconej bez uzupełniania) z wyłączeniem zmiennych 17,48 zł (zgodnie z punktem 289 komentarza do ustawy zasiłkowej na równi z dniami, w których pracownik świadczył pracę, traktuje się dni urlopu wypoczynkowego i inne dni nieobecności w pracy, za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia). Podstawę wymiaru stanowi 5 554,86 zł – 13,71% (4 500 zł + 1 054,86 zł).
