Podstawa wymiaru wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy i ekwiwalent po długotrwałej nieobecności w pracy
Przepisy prawne
art. 171 – 173 ustawa Kodeks pracy
Za czas urlopu przysługuje pracownikowi takie wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia, mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy (art. 172 K.p.).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 08.01.1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, zwane dalej rozporządzeniem urlopowym. Jeżeli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru, poprzedzający miesiąc rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego, lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie określone w § 8 (zmienne składniki wynagrodzenia za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc) przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie (§ 11 ust. 1 rozporządzenia). Przepis odnosi się do sytuacji, w której pracownikowi nie przysługiwało zmienne wynagrodzenie z powodu nie przepracowania ani jednego dnia np. w związku z chorobą, urlopem wypoczynkowym bądź inną usprawiedliwioną nieobecnością w pracy. W związku z czym wynagrodzenia tego nie otrzymał. W takiej sytuacji, do podstawy należy przyjąć najbliższy miesiąc (miesiące), za który takie wynagrodzenie przysługiwało czyli miesiąc w którym pracownik przepracował co najmniej 1 dzień.
Przepisu tego nie można odnieść do sytuacji, w której pomimo przepracowania chociażby jednego dnia, pracownikowi zmienny składnik nie przysługiwał gdyż nie zlecono pracownikowi wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych czy nie wystąpiła praca w porze nocnej.
Ważne
Powyższa zasada ma również zastosowanie w przypadku ustalania podstawy do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (§ 16 ust. 3 i § 17 ust. 2 rozporządzenia urlopowego).
Przykład
Pracownica zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy (system czasu pracy podstawowy) wynagradzana stałą stawką miesięcznego wynagrodzenia w wysokości 3 850 zł, wypłacane w ostatnim dniu miesiąca kalendarzowego. Od 1 lutego 2021 r. do 15 stycznia 2023 r. pracownica przebywała na urlopie wychowawczym.
W styczniu 2023 r. oprócz płacy zasadniczej pracownica otrzymała dodatek do wynagrodzenia za pracę w porze nocnej w wysokości 132,80 zł wypłacony wraz z wynagrodzeniem zasadniczym 31 stycznia 2023 r.
Od 6 do 10 lutego 2023 r. pracownica przebywała na urlopie wypoczynkowym (40 h). Za miesiąc ten otrzymała pełne miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3 850 zł oraz zmienne urlopowe rozliczone i wypłacone w okresie
styczeń 2023 r.
132,80 zł (32 h)
styczeń 2021 r.
147,20 zł (40 h)
grudzień 2020 r.
148,80 zł (48 h).
Ponieważ dodatki za pracę w porze nocnej obliczone były od minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w tamtym okresie, należy je przeliczyć do stawki minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w 2023 r.
Styczeń 2021 r.
wymiar czasu pracy 152 h
3 490 zł : 152 h = 22,96 zł
22,96 zł x 20% = 4,59 zł
4,59 zł x 40 h = 183,60 zł.
Grudzień 2020 r.
wymiar czasu pracy 168 h
3 490 zł : 168 h = 20,77 zł
20,77 zł x 20% = 4,15 zł
4,15 zł x 48 h = 199,20 zł.
W miesiącach grudzień 2020 r. – styczeń 2021 r. i styczeń 2023 r. pracownica przepracowała łącznie 460 h
[515,60 zł (199,20 zł + 183,60 zł + 132,80 zł)] : 460 h = 1,12 zł
1,12 zł x 40 h urlopu = 44,80 zł zmienne urlopowe
Łącznie wynagrodzenie za luty 2023 r. wyniosło
3 894,80 zł (3 850 zł + 44,80 zł).
Rozliczanie Wynagrodzeń w sytuacjach wątpliwych w 2023 i 2024 r.
7 grudnia 2023 r.
Zapisy
https://www.hrkadryiplace.pl/szk_stacjonarn/rozliczanie-wynagrodzen-w-sytuacjach-watpliwych-w-2023-2024-r/
