Podatek, Wynagrodzenia

Ekwiwalent za urlop na przełomie roku

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wypłacony na przełomie roku 2022/2023

W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu wypoczynkowego w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny (art. 171 § 1 K.p.). Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy ustala się stosując zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, ze zmianami określonymi w § 15-19 rozporządzenia urlopowego.
Współczynnik do obliczenia ekwiwalentu
Do obliczenia wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w pierwszej kolejności należy ustalić wartość współczynnika obowiązującego w danym roku kalendarzowym w którym ustaje stosunek pracy (§ 19 ust. 1 rozporządzenia urlopowego). Sposób ustalenia współczynnika określa przepis § 19 ust. 2 rozporządzenia zgodnie z którym współczynnik ustala się:
1)
odejmując od liczby dni w danym roku kalendarzowym łączną liczbę przypadających w tym roku niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy
2)
a otrzymany wynik dzieli się przez 12.
Wartość współczynnika obowiązującego w 2022 roku:
pracownika pełnoetatowego, wynosi: 20,92 co wynika z wyliczenia:
365 dni w roku – 52 niedziele – 9 dni świątecznych – 53 dni wolne = 251 dni
251 dni : 12 m-cy = 20,92.
Wartość współczynnika obowiązującego w 2023 roku:
pracownika pełnoetatowego, wynosi: 20,83 co wynika z wyliczenia:
365 dni w roku – 53 niedziele – 10 dni świątecznych – 52 dni wolne = 250 dni
250 dni : 12 m-cy = 20,83.
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest wymagalny z datą ustania stosunku pracy
por.:
postanowienie SN z dnia 05 grudnia 1996 r. sygn. akt I PKN 34/96, OSNP 1997/13/237
wyrok SA w Gdańsku z dnia 16 marca 2016 r., sygn. akt III APa 2/16
W praktyce zdarzają się przypadki w których nie ma możliwości wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w dniu rozwiązania umowy o pracę a wypłata, wraz z należnym wynagrodzeniem, następuje w terminie wskazanym w regulaminie wynagradzania jako dzień wypłaty wynagrodzenia.

Zapamiętaj:
Wysokość współczynnika, jaką należy zastosować przy ustalaniu wysokości ekwiwalentu, przyjmujemy z roku kalendarzowego w którym pracownik nabył do niego prawo (dzień rozwiązania umowy o pracę) a nie dzień w którym następuje jego wypłata.

Przykład
Z dniem 31 grudnia 2022 r. rozwiązano z pracownikiem (wiek 31 lat) umowę o pracę. Pracownik zatrudniony był w wymiarze pełnego etatu i otrzymywał wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 6 500 zł wypłacane 5 dnia następnego miesiąca kalendarzowego. Na dzień rozwiązania umowy o pracę pracownik miał 20 h niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Pomimo, iż rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w dniu 31 grudnia 2022 r., wypłata ekwiwalentu nastąpi w terminie wypłaty normalnego wynagrodzenia tj.: w dniu 5 stycznia 2023 r. W miesiącach poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu pracownik otrzymał zmienne składniki wynagrodzenia oraz przepracował pełne miesiące kalendarzowe przyjmowane do podstawy.

Wysokość zmiennych składników wyniosła:

Podstawa do ekwiwalentu:
stałe składniki wynagrodzenia w stałej wysokości:
6 500 zł
zmienne składniki wynagrodzenia ustalone w wysokości przeciętnej:
(2 640,78 zł + 7 698,11 zł) = 10 338,89 zł
10 338,89 zł : 3 miesiące = 3 446,30 zł
Wysokość ekwiwalentu:
współczynnik (pomimo wypłaty ekwiwalentu w styczniu 2023 r. wysokość współczynnika przyjmujemy z roku w którym ustał stosunek pracy): 20,92
[9 946,30 zł (6 500 zł + 3 446,30 zł) : 20,92] = 475,44 zł
475,44 zł : 8 h = 59,43 zł
59,43 zł x 20 h = 1 188,60 zł.
Rozliczenie podatkowo – składkowe:
wynagrodzenia należnego za miesiąc grudzień 2022 r. (wypłacone w dniu 5 stycznia 2023 r.):
wynagrodzenie za pracę:
6 500 zł
prowizja:
895,20 zł
ekwiwalent za urlop:
1 188,60 zł
Łącznie: 8 583,80 zł
U pracownika:
stosowane były podwyższone koszty uzyskania:
300 zł
kwota zmniejszająca podatek:
300 zł
Pracownik nie był uczestnikiem PPK

Zapamiętaj
Zmiany od 1 stycznia 2023 r.
Oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki na podatek dochodowy
(art. 31a ust. 7 ustawy o PDOF)
Po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8
art. 32 ust. 6:
wniosek o obliczanie podatku osób do 26 lat oraz
o nie stosowaniu miesięcznych kosztów uzyskania przychodów (podstawowych i podwyższonych)
art. 32 ust. 8:
wniosek o rezygnacji z stosowania kosztów uzyskania przychodów: 50%
Oznacza to, że płatnik po ustaniu stosunku prawnego łączącego go z podatnikiem będzie nadal stosował – przy obliczaniu zaliczek od świadczeń należnych z tego stosunku (np. wypłacając dodatkowe roczne wynagrodzenie) – wniosek podatnika o obliczanie zaliczek bez stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT (ulga dla młodych) lub miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy PIT, oraz wniosek o niestosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z powyższym
po ustaniu stosunku prawnego koszty uzyskania przychodu zostaną obniżone do wysokości 250 zł. Brak możliwości rozliczenia kwoty zmniejszającej podatek.